Του μπάρμπα Γιάννη

Χρήστος Αμανατίδης 

Του μπάρμπα Γιάννη
Αγνώστων λοιπών στοιχείων

Του αρκούσε που υπάρχουμε
Του γέρου εκείνου.

Και ας φωνάζαμε μόνο.

Παρών στις συγκεντρώσεις
Και στις πορείες πάντοτε παρών,
Κι η συνδρομή στο κόμμα τακτική.

Δεν διαφώνησε ποτέ
Μα ούτε και συμφώνησε
Κι ούτε που έβαλε ποτέ ζητήματα.
Του αρκούσε που υπάρχουμε
Και ανάπνεε την αύρα
Που σηκώνανε οι φωνές μας.

Κι ούτε που καταδέχτηκε ποτέ να πει
Για τις θυσίες τόσων χρόνων
Γι' αυτά που τράβηξε σε φυλακές
Και εξορίες

Και όταν μια μέρα έπεσε
Καταμεσής στο δρόμο
-Από ασιτία αποφάνθηκαν οι μεν,
Από ηλίαση,
Διαγνώσανε οι άλλοι που ντραπήκανε.-

Όπως και να 'γινε
Κανένας δεν κατάλαβε
Ο γέρος εκείνος τι εσήμαινε.

Ποιητική Συλλογή : Ρίγος επί επιφάνειας ύδατος,
Χαλκίδα 2002