πέντε ποιήματα του Μανόλη Αλεξίου και ένα του Γιάννη Σκαρίμπα

Ως συλλέκτης Ευβοϊκών Βιβλίων χαίρομαι όταν βρίσκω τέτοια διαμάντια

και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.

Ψηφιοποίηση : Σωτήρης Λάμπρου 

Τὸ λιμάνι μας, Μανόλης Αλεξίου

Τὸ λιμάνι μας

Τὸ λιμάνι τὸ δικό μας ἦταν ἀμμουδιά –
πᾶνε χρόνια – σὰν τὸ κῦμα μόνο ἐτραγουδοῦσε.
Κουρνιάζαν θαλασσοπούλια γύρω τὴ βραδιὰ
καὶ ψαρόβαρκες ἀράζαν, ὅταν ἐφυσοῦσε.

Σὲ φτωχὴ μιὰ ταβερνούλα, μὲς στὴν ἐρημιά,
στοὺς ψαράδες ἡ γαλήνη τὸ κρασὶ κερνοῦσε
καὶ παντοῦ ηταν ἁπλωμένη τόση ἀπανεμιά,
ποὺ ἡ ψυχή τους μὲ τὸ φλοῖσβο, θἄλεγες μεθοῦσε.

Τώρα πιὰ στὰ βρωμισμένα καὶ βαθιὰ νερὰ
ἡ ζωή τρυκιμιασμένη παραδέρνει.
Μαῦροι δράκοι τὰ καράβια στέκουν στὴ σειρὰ
καί καθένα δρόμο ἀφήνει , δρόμο παίρνει.

Λόγχες τὰ κατάρτια φτάνουν ὥς τὸν οὐρανὸ
καὶ ξερνοῦν οἱ τσιμινιέρες τὴν καπνιὰ ποὺ κλώθει.
Τὸ λιμάνι τὸ δικό μας εἶναι πιὰ στενό∙
δὲ χωρᾶνε γιὰ ν’ ἀράξουν ὅλοι μας οἱ πόθοι...

Επίμετρο: Ο Μανόλης Αλεξίου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1907. Η μητέρα του ήταν από την Χαλκίδα και έζησε μικρά διαστήματα στην Εύβοια.  Εξέδωσε δύο Συλλογές ποιημάτων  : τα «Τοπία δίχως ουρανό», το 1935 και το 1960 τη «Μουσική με σπασμένα πλήχτρα». Πέθανε το 1963.