Στο γραφείο , Χρήστος Αμανατίδης
Καθισμένος στο γραφείο,
-Ένα έπιπλο που πάλιωσε μαζί μ' αυτόν-
Κοιτάζει τον απέναντι τοίχο,
-Φθαρμένο κι' αυτόν
Από τα χρόνια και την εγκατάλειψη.-
Πριν σκύψει πάλι στα χαρτιά του
Που τον περιμένουν.
Το ταξίδι του πάντα, μέχρι εκείνον
Τον απέναντι τοίχο.
Με την μοναχική κορνίζα κρεμασμένη.
Τοπίο από κόσμο μακρινό
Που με το πράσινο σβησμένο πια, ξεθωριασμένο
Πήρε το χρώμα το σταχτί, σαν πεθαμένο,
Όπως ταιριάζει σ' αυτόν
Και στο δωμάτιο.
Ποιητική Συλλογή : Ρίγος επί επιφάνειας ύδατος,
Χαλκίδα 2002
Καθισμένος στο γραφείο,
-Ένα έπιπλο που πάλιωσε μαζί μ' αυτόν-
Κοιτάζει τον απέναντι τοίχο,
-Φθαρμένο κι' αυτόν
Από τα χρόνια και την εγκατάλειψη.-
Πριν σκύψει πάλι στα χαρτιά του
Που τον περιμένουν.
Το ταξίδι του πάντα, μέχρι εκείνον
Τον απέναντι τοίχο.
Με την μοναχική κορνίζα κρεμασμένη.
Τοπίο από κόσμο μακρινό
Που με το πράσινο σβησμένο πια, ξεθωριασμένο
Πήρε το χρώμα το σταχτί, σαν πεθαμένο,
Όπως ταιριάζει σ' αυτόν
Και στο δωμάτιο.
Ποιητική Συλλογή : Ρίγος επί επιφάνειας ύδατος,
Χαλκίδα 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου