Τίμιος ήλος - Σταμάτης Γκαβέτας
Τίμιος ήλος, Σταμάτης Γκαβέτας
Μεγάλη Εβδομάδα περιφέρομαι κουβαλώντας τον Σταυρό της μοναξιάς στην Πλάκα - τι γραφικός ; Ένας παλαιοπώλης έχει βγάλει την πραμάτεια του. Η λάμψη από το χρυσό κασελάκι ενός λούστρου που ήταν προς πώληση με τύφλωσε. Σφήνα στη μνήμη μου η θύμηση... Κάτω από την παλιά αγορά της Χαλκίδας υπάρχει μία πλατεία που περιμένουν υπομονετικά λούστροι. Θα 'μουν δε θα 'μουν επτά ετών όταν ο πατέρας με πήγε σε ένα από αυτούς να μου καθαρίσει τα παπούτσια . Αρνήθηκα με σθένος ένας μεγάλος άνθρωπος να υπηρετεί έναν μικρό σαν εμένα . Το βλέμμα του πατέρα σκοτείνιασε και το χέρι του είχε πάρει το δρόμο προς το σβέρκο μου. Ντράπηκα, φοβήθηκα και υπάκουσα... Τίμιος ο λούστρος, ήλος εγώ, μάρτυρας μιας θλιβερής ζωής , της δικής του. Τριάντα χρόνια μετά δεν έχω συμφιλιωθεί με την πράξη μου αυτή .
Φωτογραφία : Χαλκίδα - Αγορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου