Με φάρο παιδείας τον πολιτισμό, με φάρο παιδείας τα μάτια των ανθρώπων που είδαν και αγάπησαν σπλαχνικά – στο πέρασμά τους – αυτόν τον τόπο ελπίζοντας στο "Ευ" του Ευρίπου, στο "Ευ" του Ευβοϊκού στο "Ευ" αγωνίζεσθαι δημιούργησα τα ιστολόγια Ευβοείς Συγγραφείς και Ευβοέων Τέχνη.
Σωτήρης Λάμπρου

Βασίλης Πετράκης (Αφιέρωμα - Ποίηση)

Βασίλης Πετράκης (Ποίηση) 

Α. Βιογραφικό 
Ο Βασίλης Πετράκης γεννήθηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας στις 12 Φεβρουαρίου του 1960. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο της Αθήνας και υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.  Απεβίωσε στις 2 Μαρτίου το 2016.

Β. Εργογραφία (Ποιητικές Συλλογές)   
1. η σάρκα / η αταπείνωτη "ΧΑΛΚΙΔΑ'' 1992
2. Το πορτοκαλί αντάρτικο ''Εκδόσεις ΕΨΙΛΟΝ'' 2000,
3. Αεί στον άνεμο "Εκδόσεις Δωδώνη'' Αθήνα 2008.

Γ. Επιλογή ποιημάτων

1. Σ' αγάπησα
... ... ... ... ...
Σ' έκλεψα στις πρωϊνές φωνές των αγοριών.
Σ' έγδυσα και σου φόρεσα τα χίλια φορέματα
της ξερακιανής βερυκοκιάς.

Σ' αγάπησα, στον εικοστό τέταρτο
έρωτά σου,
σε κάποιο εξωκλήσι στην Καρυστία,
μέσα από μια μαγεία όλο
κίτρινες ανεμώνες και αιχμαλωτισμένα
κυκλάμινα.

Σάστισα, μαζί με παπαδίτσες
και σαύρες,
στο σκαρφάλωμα των χειλιών σου,
στο ερωτολούσιμο
ενός πρωτόλεπτου αντίου.
 ... ... ... ... ... 
από την ποιητική συλλογή : η σάρκα / η αταπείνωτη

2. Το πορτοκάλι αντάρτικο
... .... ... ... ...  
Με τα πρώτα σαλπίσματα λαβατώθηκε το πορτοκαλί...

Σιγά - σιγά μυρώνεις τον ήλιο από τον κήπο τους
Και ξεπροβάλλει:
Η γέφυρα στο Γοργοπόταμο
πάνω που έσκαγαν πνευμόνια την αυγή
Η αντρεία στα όρη τ' αηδόνια να μεθοκοπά
Κι η ομορφιά φωτιά στα νεφελώματα
από τα αίματά της
Και ξεπροβάλλει φέγγοντας ένα μπουκέτο κυανό
στο πρωτοβρόχι που ξεσπάει
Η τρέλα, η μνήμη κι ο σφυγμός
να παραβγαίνουν με τις σφαίρες
Κι ο καημός, στους Αίολους, να νιώθει την απανεμιά!

Που λίγο να μυρώσεις τον ήλιο από τον κήπο τους
Και να η λαχτάρα
Καθώς μπουρίνια λικνίζονται
στην κουπαστή των χειλιών της
Αφήνει τον ώμο ακάλυπτο μέχρι το στήθος
Και ζωγραφίζει τον έρωτα σαν το παλιό βαρκάκι
Ψυχή δίχως κορμί και αίμα δίχως σώμα!
... ... ... ... ...
από την ποιητική συλλογή : Το πορτοκαλί αντάρτικο


3. Αεί στον άνεμο
... ... ... ... ...
Παραφύσηξε σήμερα ανθισμένη μου μέρα
Κι ομορφότερη τώρα στ' ανεμοσάλεμα μέσα ανοίγεις
  τον κλειδώνα

Μ' ένα ποτηράκι μαστίχα τους ναυαγούς στην
  αμμουδιά ξεδιψάς
Κι έπειτα, σαν ήχος καμπάνας που σημαίνει χαρμόσυνα
Άναρχη κι ατέλειωτη ολοένα απλώνεσαι καρδιά
  του μαΐστρου

Αρμενίζεις στο πέλαγο με φλόκους ολάνοιχτους και
  με το 'να σου χέρι
Αναπλάθεις την ύλη στη γεύση του ήλιου
Πάνω στα κύματα, πελεκημένη περίτεχνα στις
  φουρτούνες των βράχων
Την ώρα που στο λευκό σου το φόρεμα φωσφορίζουνε
  πετρόψαρα κρίνα  
... ... ... ... ...
από την ποιητική συλλογή : Αεί στον Άνεμο


Δ. Επίμετρο
Η ποίηση του Βασίλη Πετράκη έχει ως αφετηρία την αγάπη του για τη φύση, το φως, τα χρώματα, 
τα λουλούδια, τη θάλασσα, τις εικόνες που χαρακτηρίζουν την Ελληνική ύπαιθρο. 
Η γραφή του εξωτερικεύεται ερωτικά με δύναμη και ροή λόγου, είναι μαγευτική με έντονη εκφραστικότητα και ποιητική αρμονία.

Επιλογή - Επιμέλεια : Σωτήρης Λάμπρου



Βασίλης Πετράκης