ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ, Ελένη Βαρθάλη
Θα σκοτώσω τους λύκους και τις εποχές
έλεγε ο Ιωσήφ ο νεαρός βοσκός
κάθε που βραδιάζει μου τρώνε τα πρόβατα
μου κλέβουν τις προβιές
είναι ο καιρός βαρύς και βρέχει ασταμάτητα
κι όλο και πλησιάζουν του παζαριού οι μέρες.
έλεγε ο Ιωσήφ ο νεαρός βοσκός
κάθε που βραδιάζει μου τρώνε τα πρόβατα
μου κλέβουν τις προβιές
είναι ο καιρός βαρύς και βρέχει ασταμάτητα
κι όλο και πλησιάζουν του παζαριού οι μέρες.
Μα εγώ έχω στόματα να ταΐσω
πρέπει σίγουρα να ξεπουλήσω
και θα πάρω ακριβώς όσα μου αναλογούν
τι κι αν δεν κατέχω γράμματα μήτε και αριθμούς
έτσι κι αλλιώς την πραμάτεια μου όπως και τη ζωή μου
τη ζυγίζω με της ψυχής το μάτι.
(Οι άλλοι ούτε που το υποπτεύονται....)
πρέπει σίγουρα να ξεπουλήσω
και θα πάρω ακριβώς όσα μου αναλογούν
τι κι αν δεν κατέχω γράμματα μήτε και αριθμούς
έτσι κι αλλιώς την πραμάτεια μου όπως και τη ζωή μου
τη ζυγίζω με της ψυχής το μάτι.
(Οι άλλοι ούτε που το υποπτεύονται....)
Με μια αίσθηση εφησυχασμού
ξύπνησε παράξενη εκείνο το πρωί
ευγνωμονώντας τη μοίρα του
κι όπως ξύριζε τα γένια του
μέσα απ’ τον παλιό καθρέφτη
διέκρινε στο πάτωμα με την άκρη του ματιού του
δύο κηλίδες αίμα
και λάσπη στα αφόρετα παπούτσια του.
ξύπνησε παράξενη εκείνο το πρωί
ευγνωμονώντας τη μοίρα του
κι όπως ξύριζε τα γένια του
μέσα απ’ τον παλιό καθρέφτη
διέκρινε στο πάτωμα με την άκρη του ματιού του
δύο κηλίδες αίμα
και λάσπη στα αφόρετα παπούτσια του.
Ιούνιος 2017
Φωτογραφία : Τάσος Μπαλτάς
( Ελατόδασος Εύβοιας - Κοτύλαια όρη )
( Ελατόδασος Εύβοιας - Κοτύλαια όρη )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου