ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ
Δεν θα κοιτούσα ποτέ αυτό το σπίτι
αν στο παράθυρό του δεν είχε κρεμασμένο
ένα μαύρο κοστούμι
– ίσως να ήταν ραμμένο για κείνον
έμοιαζε γαμπριάτικο
και δίπλα του φαντάστηκα
ένα φόρεμα νυφιάτικο
κατακόκκινο.
Όταν τις γραμμές του τρένου περνώ
ακόμα εκεί κοιτάζω·
σπίτι δεν υπάρχει
ούτε κι εκείνοι
μονάχα λίγα αγριολούλουδα
που άνθισαν τυχαία
μες στα χαλάσματα.
ΚΑΛΕΣΜΑ
Έλα μαζί μου
στο κατώφλι της μέρας να σταθούμε
σε μια παύση να ζήσουμε
πέρα από την κανονικότητα
στην κοσμογονία της στιγμής·
δεν θα ξυπνήσουμε μαζί
ούτε καφέ θα πιούμε βιαστικά
ονόματα δεν θα ’χουμε
για τίποτα δεν θα νοιαζόμαστε
φτάνει το πέρασμα να βρούμε·
εκεί μόνο τ’ ασήμαντα θα βλέπουμε
καθώς θ’ αφήνουμε
απ’ το παράθυρο
απρόσκλητα να μπαίνει
η άνοιξη.
Η Μαρία Σκουρλά γεννήθηκε την άνοιξη του
19 78 στην Αθήνα. Η γειτονιά της , τα δυτικά προάστια και ο τόπος καταγωγής της , η Εύβοια, την καθόρισαν.
Σπούδασε Θεατρολογία
στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Προσχολική Αγωγή στο Παιδαγωγικό Τμήμα .Ολοκλήρωσε
μουσικές σπουδές στα ανώτερα θεωρητικά και
μεταπτυχιακές σπουδές στην Τεχνολογία της Εκπαίδευσης. Διδάσκει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση το
μάθημα της Θεατρικής Αγωγής και στην εκπαίδευση ενηλίκων μαθήματα
δημιουργικής απασχόλησης σε τμήματα Βρεφονηπιοκόμων.
Έχει εκδώσει ήδη μια ποιητική συλλογή με τον « Ονόματα στις Λεύκες» , εκδόσεις
Γαβριηλίδης, 2018.
Η παρούσα είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου