Με φάρο παιδείας τον πολιτισμό, με φάρο παιδείας τα μάτια των ανθρώπων που είδαν και αγάπησαν σπλαχνικά – στο πέρασμά τους – αυτόν τον τόπο ελπίζοντας στο "Ευ" του Ευρίπου, στο "Ευ" του Ευβοϊκού στο "Ευ" αγωνίζεσθαι δημιούργησα τα ιστολόγια Ευβοείς Συγγραφείς και Ευβοέων Τέχνη.
Σωτήρης Λάμπρου

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2020

ΣΕ ΣΤΕΡΙΑΝΟ

 Μαντζουράνης Εμμ. Κουναδίνης

ΣΕ ΣΤΕΡΙΑΝΟ 

Εσύ που δεν αντίκρισες τον ήλιο ν’ ανατέλλει
πίσω από την αχανή γραμμή του ωκεανού
Μίας ζωής ολόκληρης έφαγες το καρβέλι
δουλεύοντας να ζει καλά το σπίτι αλλουνού.
 
Δεν είδες μέρη αλαργινά και ξωτικά παράλια
ακτές με φοινικόδεντρα, καλύβες σε πασσάλους.
Το κάθε τι το κέρδισες μόνο με παρακάλια
και εξαρτιόσουνα κουτέ, πάντα από τους άλλους.
 
Δε γνώρισες των λιμανιών τα πληρωμένα χάδια
της πόρνης την προσποιητή, γλοιώδη συντροφιά
Κοιμόσουν και ροχάλιζες στο σπίτι σου τα βράδια
να παντρευτείς σκεφτόσουνα, να κάνεις και παιδιά.
 
Δε χτύπησε το χέρι σου στη μούρη του κυκλώνα
η γλώσσα σου δεν έγλειψε της κουπαστής τ’ αλάτι.
Το καλοκαίρι έλιωνες, κρύωνες το χειμώνα
κι έβλεπες γύρω τη ζωή μόνο με το ‘να μάτι.
 
Εσύ που δεν εγνώρισες το τι θα πει ναυάγιο
της νοσταλγίας δάκρυα δεν τρέξαν στο λαιμό σου
Ποτέ σου δεν αρπάχτηκες για τα καλά με άγιο
μον’ έμαθες τις Κυριακές να κάνεις το σταυρό σου.
 
Δε γέμισαν τα στήθια σου με πελαγίσιο αγέρα
βάρδια εσύ δεν έκανες όρθιος στο φτερό
Δεν ένιωσες της θάλασσας την τρομερή φοβέρα
μον’ υποκλίσεις έμαθες και σας παρακαλώ.
 
Τίποτα δεν εζήλεψα απ’ τη δική σου μοίρα
ζω τη δική μου τη ζωή, δεν την αλλάζω με άλλη.
Τα πάντα μόνος κέρδισα, τα πάντα μόνος πήρα
δεν έμαθα εγώ να ζω με κάτω το κεφάλι.
 
Μαντζουράνης Εμμ. Κουναδίνης Ανθχος ΕΝ
(ΣΚΥΡΟΣ 1933 – ΑΘΗΝΑ 1994)
 
(Δημοσιεύτηκε στην ομάδα :
Sea, Ships and Ports από την κόρη του Βίκυ Κουναδίνη)
 

http://www.idrogios.gr/.../kounadines-emm-mantzouranes.html 


1955 Μαντζουράνης Εμμ. Κουναδίνης
Αρχείο : Βίκυ Κουναδίνη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου