Ειρήνη, Κοκκίνης Σπύρος

Ειρήνη

Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
Σαν ένα χέρι φιλικό στον ώμο
σαν καλημέρα από φωνές πουλιών
και σα χωριάτικο ψωμί και παραμύθι.
Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
σαν το χαμόγελο του ήλιου στα περβόλια
σαν προσευχή της μάνας μας
και σαν παράθυρο ανοιγμένο στη λιακάδα.
Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
σαν καμινάδα που σφυρίζει στον αέρα
σαν ιδρωμένο μέτωπο
και σαν καμπάνα μυστική του δείπνου.
Έτσι απλά όπως το τραγουδάμε
Μέσα απ’ τις σάλπιγγες των παιδικών χεριών:
Ειρήνη! Ειρήνη! Ειρήνη!