Ο θερμαστής

Γιάννης Σκαρίμπας, Ο θερμαστής

Εφ’ ω ετάχτηκ’ έκαστος –καθείς στο επάγγελμά του,

Σταφύλια κάνουν το κρασί κι ο Απρίλης τους λελέδες.

Και το βαπόρι (που όλο πάει και πάει –είν’ η δουλειά του)

κάνει στην μπάντα του –πουλιά- να πέτουν οι μηλαίδες.

Και κάτω συ –ένας Σατανάς με τρίαινα! Στις λάβες

καυτά στις φούχτες σου πηδάς τα γράδα του τριγύρου

κι ή τεθλασμένες αστραπών ξερνάς ή σπίθες μπλάβες,

με νωτιαίο σου μυελό –μιαν στήλην υδραργύρου…

Κάνει κανείς ό,τι του πάει. Κάνει η φωτιά τη στάχτη.

Σονέττα ο Κανελλόπουλος κι εσύ τα βάσανά σου.

Και στην καρδιά σου θερμαστή (καθείς εφ’ ω ετάχτη)

αυτήν σου την ηλεκτρικήν να μπήχτεις τρίαινά σου…

(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 91, Ιούλιος 1962, σελ. 25)