ΑΙΑΣ , Γιάννης Καραμπίνης
Κατοίκησα μια θάλασσα σιωπής
μες στα αχανή τσιμέντα,
κείνη τη νύχτα του Οκτώβρη.
Παράξενο, σα να απώλεσα με μιας την κάθε μνήμη.
Περπάτησα γυμνός, σαν από αιώνες ξένος.
Εγώ, που καμάτευσα της θάλασσας τα έργα,
αέναα ονειροπόλος, αειναύτης του ανέφικτου και της ουτοπίας.
Μια ζωή - μετωπικά - απ’ αντίκρυ παρόν στο περιρρέον της γης δέος.
Ακολούθησα το σκοτεινό το ίχνος ενός άλλου,
ναυμάχος μα και ναυαγός, περιούσια σιωπηρός και απών.
Περιπαθής ενός σώματος, σχοινοβάτης του ολέθρου.
Πυρρίχιος, ηδονικός μα νάρκισσος.
Πέφτω. Νερό παντού.
Τώρα νυχτώνει και πάλι εκ του σύνεγγυς.
Σε ένα ορίζοντα ηδύφωτο, συνάρχω εκ του μακρόθεν,
τυχοδιώκτης, διηνεκής, μα γόρδιος.
Προσμένοντας το μπλε, στου ξημερώματος την απαρχή.
8/12/2012
photography by Giannis Karambinis Λιμάνι Σουλινά στο Δέλτα του Δούναβη - Ρουμανία
Κατοίκησα μια θάλασσα σιωπής
μες στα αχανή τσιμέντα,
κείνη τη νύχτα του Οκτώβρη.
Παράξενο, σα να απώλεσα με μιας την κάθε μνήμη.
Περπάτησα γυμνός, σαν από αιώνες ξένος.
Εγώ, που καμάτευσα της θάλασσας τα έργα,
αέναα ονειροπόλος, αειναύτης του ανέφικτου και της ουτοπίας.
Μια ζωή - μετωπικά - απ’ αντίκρυ παρόν στο περιρρέον της γης δέος.
Ακολούθησα το σκοτεινό το ίχνος ενός άλλου,
ναυμάχος μα και ναυαγός, περιούσια σιωπηρός και απών.
Περιπαθής ενός σώματος, σχοινοβάτης του ολέθρου.
Πυρρίχιος, ηδονικός μα νάρκισσος.
Πέφτω. Νερό παντού.
Τώρα νυχτώνει και πάλι εκ του σύνεγγυς.
Σε ένα ορίζοντα ηδύφωτο, συνάρχω εκ του μακρόθεν,
τυχοδιώκτης, διηνεκής, μα γόρδιος.
Προσμένοντας το μπλε, στου ξημερώματος την απαρχή.
8/12/2012
photography by Giannis Karambinis Λιμάνι Σουλινά στο Δέλτα του Δούναβη - Ρουμανία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου