Λύκος

Λύκος - Γιώργος Βουτσάς

Στο υγρό τοπίο της πόλης του βορρά
τα πρωινά τουρτουρίζοντας σε μιά γωνιά για την μπουγάτσα,
κοιτώντας αδιάφορα έξω τους πρωινούς διαβάτες.
Κάποιοι με το τσιγάρο ήδη στο στόμα,
δεν ξεχώριζες τον καπνό η την παγωμένη τους αναπνοή.

Μαζί μου παρέα δυό τσάντες
μια της δουλειάς και η άλλη της σχολής.
Το δίλλημα από που ν' αρχίσω
πάντα ήταν ένα πρόβλημα,
πάντα ξεκινούσα με δυσφορία.

Πώς άντεξα;

Οι βιτρίνες της Τσιμισκή σειρήνες,
υποσχέσεις για το μέλλον,
έφερναν μια κάποια ισορροπία στο μέσα.
Στο βάθος η ελπίδα για ένα καλλίτερο μέλλον,
σαν το λεωφορείο της γραμμής
μετά από αναμονή με ψιλόβροχο.

Η παγίδα του μέλλοντος
ήταν καλά στημένη για μένα,τον ανυποψίαστο.
Ετσι που τότε θα έλεγα  να ήμουν ζώο
με υψηλή διαίσθηση κινδύνου...

λύκος ας πούμε.