Γυναίκα

Ό,τι θα επιζήσει από εκείνους τους στίχους

που έγραψα, μια συντέλεια απεραντοσύνης
ίσως θα είναι, μα πρώτιστα ο αχός της θάλασσας
τις ώρες που σήμαινε Ελευθερία η πνοή της καμπάνας
και το αρχιπέλαγος γαλήνευε ηλιογόνα στις πέτρες,

ο αχός ο αρχαίος – ίσως –  που ψιθύριζε στον Οδυσσέα :
Γυναίκα χρονοκράτειρα με ρόδα το σύμπαν σε εστόλισε. 

Σ. Λάμπρου