Φαίη Ρέμπελου, τρία ποιήματα

(1) ΑΠΟΚΡΥΨΗ

Σε κείνες τις γωνιές όπου τα βράχια τέμνονται

δημιουργώντας κρυψώνες ή φυσικούς τάφους, σε κείνες τις θάλασσες που τις κλείνουν τα κύματα σε κείνους τους δρόμους που η κυκλοφορία σταμάτησε από περίεργους περαστικούς , οπλισμένους αστυνομικούς με τεθωρακισμένα χοντρά τροχοφόρα, πεθαμένες σερνάμενες επετείους ή ζωντανές διαδηλώσεις, εκρήξεις επείγουσας ανάγκης, εγώ περνάω , πότε υποβρυχίως, πότε πετώντας σα σύννεφο μακριά, μακριά, πάντα μακριά. Στους φυσικούς τάφους κρύβομαι, τα φουσκωμένα κλειστά πελάγη υπερπηδάω, στους ορμητικούς χειμάρρους τρέχω ανάποδα και μπαίνω σε δικιά μου τροχιά και παίρνω κρυφές τζούρες από την ζωή. Ανάσες.

(2) ΡΙΖΕΣ

Οι νόμοι της αγάπης ξεντύθηκαν τα πέπλα τους κι άρχισαν αργά αλλά επίμονα να αποκαλύπτονται ακολουθώντας τη σιωπηλή και κραυγάζουσα νομοτέλεια του εκτυφλωτικού φωτός που έριξαν ακαριαία μπρος στ' αποσβολωμένα μάτια μου. Δεν ήξερα τι να κάνω, κι όμως ήρθε αυτό που περίμενα. Μην έχοντας άλλον τρόπο πήρα ένα φτυάρι, κι άρχισα ν' ανασκαλεύω το καμένο και άνυδρο χώμα σε μια προσπάθεια επανασύνδεσης - ανασκα­λεύοντας το βαθύ και άνυδρο χώμα, επιχειρώντας να διαπεράσω τόνους από τσιμέντο μιας ολόκληρης πολιτείας όπου σμήνη ανθρώπων επέμεναν να κυκλοφορούν, να συναλλάσσονται και να κινούνται καθημερινά σα νευρόσπαστα' έχοντας αποκοπεί από τις ρίζες τους σα ξεκούρδιστες μαριονέτες, έχοντας αποκοπεί από το ριζικό τους' σε μια πολιτεία γεμάτη από σύννεφα, βυθίζοντας στη λήθη το πεπρωμένο τους. Ίσως αύριο να είναι πολύ αργά.

(3) ΑΦΕΓΓΟ ΦΕΓΓΟΣ

Άφεγγος ήλιος τη στιγμή που σε γνώρισα

Κι η μέρα είχε ήδη αρχίσει να γέρνει

πίσω από τις σκιές.

Όταν σ' αγάπησα είχε πια νυχτώσει

κι όταν σ' άγγιξα για πρώτη φορά,

είχαμε φτάσει στην χειμερινή ισημερία.

Τέλος πρώτης πράξης.

Πότε αρχίζει η δεύτερη;

Και με ποια μονάδα τελικά να μετρήσουμε τον χρόνο;

Άφεγγο φέγγος τη στιγμή που σε γνώρισα

κι ο χρόνος, άφαντος κι αυτός,

σα να μην υπάρχει.

Δεν έχουν χρόνο οι διακεκομμένες γραμμές

ούτε οι κομματιασμένες υπάρξεις.

Και το μοναδικό φως

τα κεριά που φωτίζουν τα πρόσωπα

μεσ' από τις ψυχές μας .

Η Φαίη Ρέμπελου γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1973. Αποφοίτησε από το τμήμα ΜΜΕ και επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1997. Σήμερα εργάζεται στο πολιτιστικό δικτυακό περιοδικό koukidaki.gr, γράφοντας κριτικές για ταινίες, βιβλία και θεατρικές παραστάσεις.

Ποιητικές Συλλογές

1. Σχέδιο Απόδρασης // εκδόσεις Διάνυσμα, 2014

2. Τοξικές διακρίσεις // εκδόσεις Αναζητήσεις, 2019