ΚΑΒΑΦΗΣ, Τάσος Λειβαδίτης

ΚΑΒΑΦΗΣ  

Νύχτες ακόλαστες, πιοτά, σφοδρά συμπλέγματα, γιγάντιες

σαν θόλοι ναού ηδονές. Κι άγνωστες, πέρ’ από κάθε πρόσχημα,

τραχιές, σαν νίκες, αμαρτίες.

Και το πρωί επέστρεφε μόνος κι εξαντλημένος κι ώριμος

κομίζοντας, σαν μια καινούργια αγνότητα, το νέο αμαρτωλό του

ποίημα.  

(Περιλαμβάνεται στη συγκεντρωτική έκδοση «Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, πρώτος τόμος, 1950-1966», ΚΕΔΡΟΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1985,
τέταρτη έκδοση) 

Το έργο του Νίκου Εγγονόπουλου, έχει διαστάσεις 30x40 εκατοστά. Εγραφε ο ίδιος ο Εγγονόπουλος στο «Καβάφης, ο Τέλειος»: «Κάποτε μου έδειξε ο γλύπτης Τόμπρος μια φωτογραφία που είχε πάρει στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού μετά την εγχείρηση. Ήταν πολύ καταπονημένος αλλά είχε μια φλόγα μέσα του, αυτή τη θεϊκή φλόγα. Και αυτή τη φωτογραφία δεν ήθελα να την αφήσω έτσι και με τον πίνακα μου την καθάρισα. Ο Καβάφης ακόμη και στα γηρατειά του ήταν έφηβος, ωραίος, δε μπορούσε ποτέ να ήταν κουρασμένος.»