Η νύχτα έβρεχε ελπίδες, Παναγιώτα Χριστοπούλου - Ζαλώνη

Η νύχτα έβρεχε ελπίδες

Προσέτρεξε στην τέχνη της Ποιήσεως

κι άρπαξε λίγα δράμια ελπίδες,

τρεις στίχους έχτισε

για να βρει καταφύγιο,

κλείνοντας πίσω του τις θύρες.

Ακούγεται τώρα μουσική,

ένα τραγούδι, σαν κυμάτισμα της θάλασσας,

σε συγχορδίες περίπλοκες

και τόνους μαγικούς παλιούς,

μέχρι να φθάσει η ώρα, ν’αποκοιμηθεί

κρατώντας, τις ελπίδες που απέκτησε,

σφιχτά,

πριν βγάλουνε φτερά

κι αλλάξουν ρότα.

Η Παναγιώτα Χριστοπούλου - Ζαλώνη γεννήθηκε τα χρόνια της κατοχής στον Άγιο Γεώργιο Ιστιαίας στην Εύβοια. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Ασχολείται ενεργά με τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό από τις αρχές του 2000.

Εργογραφία 

(2019)    Τα τραγούδια των γλάρων, Βεργίνα

(2018)    Πληκτικά ρεφραίν, Τάδε Έφη

(2017)    Δοκιμές στο εργαστήρι της παράδοσης, Βεργίνα

(2016)    Άστεγοι..., Βεργίνα

(2015)    Ο ελληνικός στίχος και η εξέλιξή του από τον 10ο αιώνα μέχρι σήμερα, Αγγελάκη 

(2013)    Καθηρημένα αστέρια, Βεργίνα

(2013)    Στο πέλαγος του ωραίου, Βεργίνα

(2012)    Δίψα για ουρανό, Βεργίνα

(2012)    Στη σκιά της ζωής, Βεργίνα

(2011)    Δειλοί σε παραίσθηση, Βεργίνα

(2010)    Απογειώσεις, Βεργίνα

(2010)    Τα ποιήματα της φεγγαρογιαγιάς, Βεργίνα

(2010)    Ψιχαλίσματα (με προορισμό), Βεργίνα

(2009)    Στο πέλαγος του ωραίου, Οδός Πανός

(2008)    Στο μήκος της αγάπης..., Ξάστερον

(2006)    ... Μέχρι να γεράσουν τ' αστέρια, Φιλιππότη

(2006)    Στης παπαρούνας το άγγιγμα, Φιλιππότη