Το πουλάκι και το μικρό λαχανάκι, Σοφία Λεμονή

Το πουλάκι και το μικρό λαχανάκι

Μια φορά, τον καιρό του κάποτε, πάνω σ' ένα ψηλό κλαράκι μιας ροδακινιάς, υπήρχε καλά πλεγμένη και στερεωμένη, μια μικρή φωλίτσα πουλιών.

Μέσα της ίσα-ίσα που χωρούσαν πέντε μικρά πουλάκια. Οι γονείς με ασταμάτητα πηγαινέλα κουβαλούσαν τροφή στα μικρά τους.

Κι αυτά όλη μέρα στριμωξίδι και φασαρία, σπρώξε από δω σπρώξε από κει ποιο θα προλάβει να την αρπάξει πρώτο.

Έτσι έπρεπε κι έτσι γινόταν!

Μα μια μέρα το πολύ το σπρώξιμο να που δεν άργησε να φέρει την ατυχία!

Ένα από τα μικρά πουλάκια ξαφνικά βρέθηκε έξω από την μικρή φωλίτσα και άρχισε να κυλά από κλαράκι σε κλαράκι μέχρι που βρέθηκε να πέφτει στο κενό.

Μια φωνούλα του ξέφυγε: -"Τσίου! Γιατί σε μένα;"

Έκλεισε τα μάτια τρομαγμένο κι απελπισμένο μα ω τι τύχη !

Γρήγορα κατάλαβε πως έπεσε σε μια τρυφερή αγκαλιά όλο μαλακωσιά!

Έκπληκτο άνοιξε τα ματάκια του. Ψηλά πράσινα φυλλαράκια τριγύρω κι αυτό καθισμένο πάνω σ' ένα τρυφερό λαχανάκι!

-Ω, καλό μου λαχανάκι τι τύχη να βρεθώ μέσα στην αγκαλιά σου!

Παρά λίγο γλύτωσα από πολύ σοβαρό πρόβλημα! Σε παρακαλώ δέξου με για συντροφιά σου! Δεν έχω μάθει ακόμα να πετάω και φοβάμαι ν' απομακρυνθώ.

-"Δέχομαι να σε φιλοξενήσω μικρό πουλάκι, ακούστηκε να λέει ευγενικά το λαχανάκι.

Μάθε πως κάπως έτσι κι εγώ έζησα τη δίκη μου περιπέτεια.Μ' έναν δυνατό άνεμο

έφτασε ο σπόρος μου εδώ, κάτω από την ροδακινίτσα. Με φιλοξένησε το απαλό το χώμα έως ότου έβγαλα ριζούλες και στερεώθηκα καλά!

Για αρκετό διάστημα αναρωτιόμουν για το τυχερό που με έφερε εδώ.

Θα μπορούσα ήδη να έχω σερβιριστεί αχνιστό σ' ένα πιατάκι παρέα με ρύζι και καροτάκια, να γινόμουν ένα παχουλό ντολμαδάκι, η μια ωραία σαλάτα με λαδάκι και λεμονάκι, μέσα σε γιάλινη πολύχρωμη γαβάθα.

Δεν έγινε όμως έτσι πουλάκι μου! Ποιός ξέρει; Ίσως βρέθηκα εδώ για σένα.....

Αφού λοιπόν η τύχη τα έφερε να συναντηθούμε, ας το δεχτούμε.

Όταν κάτι χάνεις, πάντα κάτι άλλο κερδίζεις.Έτσι τα φέρνει η ζωή!

Στιγμή μην απογοητευτείς! Πίστεψε τα λόγια μου, δείξε μου εμπιστοσύνη κι όλα καλά θα πάνε. Εγώ με χαρά θα σε προφυλάξω. Να δες, τώρα αμέσως γέρνω όσο μπορώ τα μεγάλα μου φύλλα και σου δίνω προστασία από κινδύνους και λαχτάρες!"

-"Μα πως να σ' ευχαριστήσω είπε το μικρό πουλάκι. Γίνεσαι τόσο πολύτιμο για μένα....."

-"Άκου λοιπόν τι θα κάνουμε του απάντησε το λαχανάκι. Εσύ αν θέλεις να μ' ευχαριστήσεις, μπορείς να τσιμπολογάει αυτές τις λαίμαργες κάμπιες που προσπαθούν να μπουν στα φυλλαράκια μου και να μου τα ροκανίσουν.

Είναι σπουδαίος μεζές για σένα και πολύ δυναμωτικός. Έτσι ενώ εγώ θα γλυτώνω επιτέλους από αυτόν τον μπελά, εσυ σύντομα θα καταφέρεις να ξεπεράσεις την ατυχία σου και να βρεις χρόνο να δυναμώσεις τα φτεράκια σου.

Κι όποτε θέλεις να δροσιστείς το λαρυγγάκι σου, μη σκοτίζεσαι καθόλου. Να ξέρεις πως θα βρίσκεις πάντα πάνω στα φυλλαράκια μου μικρές δροσοσταλίτσες.

Όσες θες, δικές σου! Είναι πολύ δροσιστικές και ξεχωριστές! Απόλαυση σου λέω!"

Έτσι και έγινε! Με αδιάβροχη προστασία για το μικρό πουλάκι της υγρές μέρες και σκιερή δροσιά τις θερμές, κύλησε γοργά ο καιρός!

Κι όπως τα φέρνει η Φύση, με το κάθε τι στην ώρα του, έφτασε η μέρα που το μικρό πουλάκι ένοιωσε την ανάγκη να δοκιμάσει τη δύναμη των φτερών του.

Το ανακοίνωσε στον προστάτη του που χωρίς δισταγμό του είπε:

-"Αφού νοιώθεις έτοιμο, είμαι μαζί σου! Κάντο κι εγώ ευχή σου δίνω να τα καταφέρεις!"

Μ' ένα φρουυυυυυυύπ, για πότε το μικρό βρέθηκε ψηλά επάνω στα κλαράκια της ροδακινίτσας κανείς δεν κατάλαβε ούτε αυτό το ίδιο εδώ που τα λέμε!

Και να που μια καινούργια σελίδα γεμάτη φτερουγίσματα άνοιξε στη ζωή του!

Κι όσο κι αν ξεμυαλιζόταν με ατελείωτα πετάγματα και κελαηδίσματα, ούτε μια μέρα δεν έπαψε να επισκέπτεται το κλαράκι ακριβώς πάνω από το λαχανάκι.

Και ήταν εκεί που άρχιζε το πιο γλυκό και μελωδικό τραγούδι βγαλμένο από τα βάθη της καρδούλας του, αφιερωμένο αποκλειστικά στο λαχανάκι του, σαν ένα μεγάλο και ξεχωριστό "Ευχαριστώ"!

Έως τον καιρό που το λαχανάκι μεγάλωσε τόσο πολύ, γεμίζοντας με ξανθούς στριφογυριστούς ανθούς, που άρχισαν να σκορπούν στους ανέμους!

Τότε ήταν που κατάλαβαν και τα δυό πως σύντομα έρχεται η ώρα του χωρισμού τους.

Το λαχανάκι πρόσφερε της τελευταίες του δροσοσταλίτσες στο πουλάκι κι εκείνο φρόντισε να του πει το πιο μελωδικό αντίο που είχε ποτέ ακουστεί!

Συνέχισαν χωριά, όμορφα κι ωραία, έτσι όπως η ζωή το ήθελε!

Για το πουλάκι, πολύ-πολύ καλά και για το λαχανάκι, ακόμα καλύτερα!

Παραμύθι: Σοφίας Λεμονή

(ΚΥΜΗ ΕΥΒΟΙΑΣ)

Φορεσιά Κύμης. Costume from Kymi.