ΑΡΝΟΥΜΑΙ
Του ήλιου το φως
τα μάτια μου θα το πίνουνε άπληστα
πάντα καθάριο.
Το ίδιο και το γαλάζιο της θάλασσας.
Το ίδιο και το πράσινο του χορταριού.
Το ίδιο και την αγνότητα
της αθρυμάτιστης αυγής.
Έτσι μεθούσανε τα μάτια μου, πάντα,
και έτσι θα μεθούνε και στο μέλλον,
αρνούμενα αμετάκλητα
τη στυλπνότητα των εξωραϊσμών.
Δημοσίευση :
https://exitirion.wordpress.com/2019/03/19/christos-petrou/?fbclid=IwAR2i2HzsKYd4BiibeSgBDG3fo5YI7UGJXiC377bnYxgo7ClZI5NR6FHjcr4
Του ήλιου το φως
τα μάτια μου θα το πίνουνε άπληστα
πάντα καθάριο.
Το ίδιο και το γαλάζιο της θάλασσας.
Το ίδιο και το πράσινο του χορταριού.
Το ίδιο και την αγνότητα
της αθρυμάτιστης αυγής.
Έτσι μεθούσανε τα μάτια μου, πάντα,
και έτσι θα μεθούνε και στο μέλλον,
αρνούμενα αμετάκλητα
τη στυλπνότητα των εξωραϊσμών.
Δημοσίευση :
https://exitirion.wordpress.com/2019/03/19/christos-petrou/?fbclid=IwAR2i2HzsKYd4BiibeSgBDG3fo5YI7UGJXiC377bnYxgo7ClZI5NR6FHjcr4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου