Κίρκης φιλί, Γιάννης Κανδύλης
Άδραξε τους καρπούς·
τώρα που η ευθανασία κοιμάται
στης εφηβείας σου τα κατάσπαρτα βοσκοτόπια.
Τώρα που στη ρεματιά του έρωτα
σκίζεται στα δυο η καρδιά σου·
κι ο αναστεναγμός, ανάλαφρο φτερούγισμα
πουλιού ακούγεται στις φυλλωσιές.
Ροή νερού η αναπνοή από της νιότης την πηγή
καθώς ζυγώνει η στιγμή να ασπαστούν τα χείλη·
κελάηδισμα αηδονιού μετέπειτα η θύμηση της
κι ο “γυρισμός” αλαργινός για την Ιθάκη.
από την ομότιτλη συλλογή: "Κίρκης φιλί"
Άδραξε τους καρπούς·
τώρα που η ευθανασία κοιμάται
στης εφηβείας σου τα κατάσπαρτα βοσκοτόπια.
Τώρα που στη ρεματιά του έρωτα
σκίζεται στα δυο η καρδιά σου·
κι ο αναστεναγμός, ανάλαφρο φτερούγισμα
πουλιού ακούγεται στις φυλλωσιές.
Ροή νερού η αναπνοή από της νιότης την πηγή
καθώς ζυγώνει η στιγμή να ασπαστούν τα χείλη·
κελάηδισμα αηδονιού μετέπειτα η θύμηση της
κι ο “γυρισμός” αλαργινός για την Ιθάκη.
από την ομότιτλη συλλογή: "Κίρκης φιλί"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου