Ποιήματα και Στίχοι απ' το διήγημα Λιμενάρχης Ευρίπου

Λιμενάρχης Ευρίπου, Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος

Ειπέ μου, σελήνη μου, για ένα καράβι
της νυχτός που το φέραν οι άνεμοι,
μουγγό για 'να πλοίο που το φως δεν ανάβει
και τρέμει.

Γι'αυτό μόνο, πε μου, και για που ανατέλλει
μια γυναίκα πανώρια, ειπέ μου,
κι αυτό να βογγάει, να βογγάει και να θέλει
- καλέ μου! -

Σε βύθος να πέσει, σε βυθούς να πλαγιάσει
με φουγάρα γερτά, και στα χέρια
- στο λαιμό - της κυράς να κρεμάσει
τ' αστέρια.

Σελήνη, σελήνη μου! υψώνεται η πλώρη
κι η πρύμη βυθάει προς τα κάτου,
αχ! στα όρια ζωής βάστα και - το βαπόρι! -
θανάτου.

Κι εμέ πετρωμένο - σ' αυτό το μπαλκόνι -
ν' αγναντεύω για πάντα το πλοίο,
κι η πλώρη - καν κόρη; - ορθή να μαργώνει
στο κρύο.

Συλλογή Διηγημάτων : Λιμενάρχης Ευρίπου,
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 1993