Ματαιότης

Ματαιότης, Κώστας Δημόπουλος

Ζούσε όλα του τα χρόνια σένα όνειρο. 
Σκοτώνονταν μερόνυχτα στη ζήση,
Δεν είχε άλλη σκέψη στη ψυχή του
μονέ το όμορφο το σπίτι ν' αποχτήσει, 
Στον ύπνο και στο ξύπνιο του
όλο το φανταζόταν
κοιμότανε και ξύπναγε και κείνο συλλογιόταν
.........
Περάσανε τα χρόνια με στερήσεις
βάσανα, καϋμούς και πίκρες. 
Κι ήλθε η ευτυχισμένη μέρα
να μπει στο πολυπόθητο το σπίτι
Έτσι χαρούμενος πια τώρα θε να ζούσε
και τα στερνά του ήσυχα θα τα περνούσε
.........
Μα τι ειρωνεία της ζωής! 
Πίσωθε του ο χάρος τον ακολουθούσε.

Απ' την ανθολογία του Κώστα Δημόπουλου :
Οι σύγχρονοι Γιατροί - Ποιητές , ΧΑΛΚΙΔΑ 1990