Όλη η Ελλάδα στο φωτογραφείο,
Κώστας Κοβάνης
Σε μια στροφή της σκάλας η επιγραφή
τους οδηγεί σωστά.
«Το φωτογραφείον επάνω»
γραμμένο με διάφορα χρώματα ζωηρά.
Ουράνιο τόξο στη φτώχεια τους,
η μπόρα περνάει…
Κάτω απ’ την επιγραφή ένα τόξο,
που την χωριάτικη καρδιά τρυπάει.
Χιλιάδες ανεβαίνουν μέρα τη μέρα.
Όλ’ η Ελλάδα στο φωτογραφείο επάνω
Διαβατήριο και μετανάστες όπου νάναι
- Οι ξένοι, οι ξένοι κατέλαβαν τη γη-
Για να πουλήσουν την πείνα τους
όσο όσο στις ξένες φάμπρικες.
Αχ μην τους φωνάζετε πίσω.
Δεν βλέπουν παρά καράβια μπρος τους.
Δεν ακούνε παρά σφυρίγματα βαποριών
ν’ αρμενίζουν σ’ ωκεανούς.
Δεν βουρκώνουν όσα μαντήλια
κι αν ανεμίσουν από το πάτριον έδαφος.
Όσο μένουν οι ξένοι…
(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 142, Οκτώβρης 1966, σελ. 279)
Κώστας Κοβάνης
Σε μια στροφή της σκάλας η επιγραφή
τους οδηγεί σωστά.
«Το φωτογραφείον επάνω»
γραμμένο με διάφορα χρώματα ζωηρά.
Ουράνιο τόξο στη φτώχεια τους,
η μπόρα περνάει…
Κάτω απ’ την επιγραφή ένα τόξο,
που την χωριάτικη καρδιά τρυπάει.
Χιλιάδες ανεβαίνουν μέρα τη μέρα.
Όλ’ η Ελλάδα στο φωτογραφείο επάνω
Διαβατήριο και μετανάστες όπου νάναι
- Οι ξένοι, οι ξένοι κατέλαβαν τη γη-
Για να πουλήσουν την πείνα τους
όσο όσο στις ξένες φάμπρικες.
Αχ μην τους φωνάζετε πίσω.
Δεν βλέπουν παρά καράβια μπρος τους.
Δεν ακούνε παρά σφυρίγματα βαποριών
ν’ αρμενίζουν σ’ ωκεανούς.
Δεν βουρκώνουν όσα μαντήλια
κι αν ανεμίσουν από το πάτριον έδαφος.
Όσο μένουν οι ξένοι…
(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 142, Οκτώβρης 1966, σελ. 279)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου