ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ

Γιάννης Σκαρίμπας

Σπασμένο καράβι νάμαι, πέρα βαθιά
-έτσι νάμαι-
με δίχως κατάρτια, με δίχως πανιά
να κοιμάμαι

Ναν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω-γύρω,
με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω.

Ναν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
-έτσι νάναι!-
και τα βράχια κατάπληχτα και τ' αστέρια μακριά
να κυττάνε...

Δίχως χτύπο οι ώρες, και οι μέρες θλιβές
-δίχως χάρη-
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μεσ' σε νύχτες βουβές,
το φεγγάρι.

...................................

Έτσι νάμαι καράβι γκρεμισμένο, νεκρό
-έτσι νάμαι-
σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό,
να κοιμάμαι...

Γιάννης Σκαρίμπας