Αν είσαι απόδημο πουλί

Αν είσαι απόδημο πουλί, Γιάννης Κανδύλης

Κάτω απ’ του στεναγμού μου τα γιοφύρια, έκρυψα,
τις λίγες ελπίδες που μου έχουν απομείνει.
Εκεί να ξαποστάσουν και ν’ αποκοιμηθούν…
Μην τύχει, και περάσει κάποια νεράιδα, να τις αφυπνίσει.
Κι αν είσαι απόδημο πουλί —πρόσεξε!—
το στανικό φτερούγισμα σου, μη μου τις εξυπνήσει.
Για θα ’ναι κρίμα —για ακόμα μια φορά— να προδοθώ!

ποιητική συλλογή: "Σαν το λουλούδι που κόβεται"